گاهی والدین در زندگی با فرزند با رفتارهایی روبه رو می شوند که آن رفتارها را بد و نادرست می دانند و به دنبال راهی هستند تا فرزندشان را از انجام و تکرار آن کار ناشایست و بد باز دارند. اما دادن یک تعریف دقیق از کار بد و خوب یا درست و نادرست کمی مشکل است و جنبه نسبی دارد. درواقع عوامل بسیاری در قضاوت ما درباره ی درستی یا نادرستی یک موضوع اثر دارد.از جمله تربیت خانوادگی،موقعیت فرهنگی،خلق و خو، ارزش های جامعه،عادت ها و اعتقادات .....همگی در عقیده ی انسان نسبت به بدی یا خوبی یک کار دخالت دارند.

کمبود اطلاعات والدین از ویژگی ها و نیازهای فرزند، ضعف و خستگی آن ها و یا اصرار آن ها در تحمیل نظر و سلیقه شخصی خودشان سبب می شود که برخی از کارها بد شمرده شود و نسبت به آن ها سخت گیری شود.کارهایی که نه جامعه آن را نادرست و بد می داند،نه با معیارهای خانواده مغایرت دارد و نه برای وجود کودک خطرناک و آسیب زاست.بعضی از کارها که به نظر والدین بد می آیند ممکن است با توجه به سن و نیازهای واقعی کودک، عادی و طبیعی باشند و کودکی که آن کارها را انجام می دهد، چندان هم خطا نکرده باشد و چه بسا دارد آن چیزی را که برای رشد و تکامل خود لازم دارد تجربه می کند . درواقع تنها  کاری که سلامت و احساس امنیت کودک را به خطر بیندازد، نادرست است.